Στην πολιτική η ντροπή είναι λέξη άγνωστη. Το προσωπικό συμφέρον είναι ένα χάπι που διάφοροι το χρυσώνουν ή το ντύνουν με φανταχτερά χρώματα για να μην φανερώνεται η πραγματική αλήθεια.
Τον δρόμο αυτό φαίνεται να ακολουθεί ο Δημοτικός Σύμβουλος του ΣΥΡΙΖΑ Κώστας Παπακώτσης ζηλεύοντας μάλλον τη δόξα και γιατί όχι τη θέση του Προέδρου της Εταιρίας Ανάπτυξης του Δήμου Αχαρνών, που έλαβε προ καιρού ο έτερος της παράταξης ΣΥΡΙΖΑ Οδυσσέας Καμπόλης.
Στο μακροσκελές μήνυμά του ο Δημοτικός Σύμβουλος Κώστας Παπακώτσης αναφέρει διάφορα επιχειρήματα για να μας πείσει πόσο μαχητικός ήταν, με αποτέλεσμα σήμερα αυτούς που έβριζε 4 χρόνια να αναγκάζεται να τους ακολουθήσει γιατί πάντα μια καρέκλα έχει τη γλύκα της.
Τέλος πάντων, δεν έχουν σημασία όσα γράφει ο κ. Παπακώτσης. Καταλάβαμε κ. Παπακώτση ότι θέλατε μια θέση.
Πριν από αυτή την απόφαση όμως, ο κ. Παπακώτσης έστελνε μηνύματα SMS σε διάφορους γνωστούς και φίλους του και τους ενημέρωνε ότι μετά τις εκλογές του Ιουνίου θα δημιουργηθεί ανεξάρτητη παράταξη και τους θέλει μαζί τους.
Οι χυλόπιτες ήρθαν η μια μετά την άλλη οπότε ο κ. Παπακώτσης αποφάσισε την κίνηση ματ, δηλαδή τη συμπόρευση με Βρεττό.
Καταλαβαίνοντας επικοινωνιακά ότι αυτή η ανακοίνωση δεν μπορεί να έρθει απότομα, άρχισε τους γρίφους και τις σάλτσες που κάθε καλός πολιτικός χρησιμοποιεί ώστε να αρχίσει να συζητιέται και να καταλαγιάσουν οι αντιδράσεις.
Με αυτά και με άλλα ακόμα ένα όνομα αναγνωρίσιμο προστίθεται στην ομάδα Βρεττού, διευκολύνοντας τον Βρεττό, αλλά δυσκολεύοντας τους υπόλοιπους υποψηφίους στη μάχη του Δράμαλη που θα γίνει στο εσωτερικό της παράταξης «Υπερήφανος Δήμος».
