Το συγκλονιστικό κείμενο ενός συνδημότη μας για το πανηγύρι

0

Αγαπητοί συνδημότες Χριστός Ανέστη!

Τελικά ήταν το χειρότερο πανηγύρι που έχει γίνει εδώ και 127 χρόνια στις Αχαρνές και το λέω με πλήρη γνώση των γραφομένων μου και ούτε σκατόψυχος είμαι ούτε θέλω να χτυπήσω την δημοτική αρχή γιατί δεν με αγγίζουν αυτά.

Είναι γεγονός ότι οι εκδηλώσεις του Δήμου, ανέκαθεν, πρέπει να γίνουν —σύμφωνα με το μπάτζετ ή όχι— και… απλά για να γίνουν!

Αναρωτιέμαι αν εκεί στις αρμόδιες υπηρεσίες τούς ενδιαφέρει η εύρυθμη λειτουργία της οποιασδήποτε εκδήλωσης ή είναι «έλα μωρέ τώρα, ας την κάνουμε να φύγει». Αλλά μιλάμε για το μεγαλύτερο πολιτιστικό (και ιστορικό) γεγονός της πόλης. Χρειάζεται το τρίπτυχο αλληλένδετη συμμετοχή-ασφάλεια-φαντασία. Και μαντέψτε! Τίποτα από τα τρία δεν υφίσταται στο πανηγύρι μας.

Στο πανηγύρι της Ζωοδόχου Πηγής λοιπόν, που εδώ και τρία χρόνια προτείνω πώς πιστεύω ότι πρέπει να διαμορφωθεί (χωροταξικά αλλά και αισθητικά), μάλλον είμαι ο περίεργος της υπόθεσης. Αυτό βέβαια το λέω σε… πηγαδάκια για να είμαι ειλικρινής. Αποθαρρύνομαι να καταθέσω επίσημα αίτημα διότι όσα αιτήματα έχω καταθέσει με αριθμό πρωτοκόλλου στη γραμματεία του δήμου για διάφορα θέματα (με ή χωρίς ομπρέλα κάποιο νόμιμο σωματείο, ναι γιατί υπάρχει και αυτό για τον δήμο, αν δεν είσαι σε κάποιο σωματείο δεν είσαι υπολογίσιμος, μόνο στις εκλογές είμαστε), απάντηση δεν έχω πάρει ή δεν ξέρω τι τύχη είχαν οι… προσεγγίσεις-απόψεις-προτάσεις μου/μας. Παίρνω το ρίσκο να τοποθετηθώ δημόσια ώστε να υπάρξει κι ένας —πολιτισμένος— διάλογος.

Στο πανηγύρι φέτος, που είχε άνευ προηγουμένου προσέλευση κόσμου —δεν ήρθαν για τον Βασίλη, τον Σπύρο, τη Μαρία αλλά για την Ιουλία Καλλιμάνη—, δεν υπήρχε πέρα από το πλάνο που θα κάτσουν οι επίσημοι και πως θα «προφυλαχθούν» οι καλλιτέχνες από την προσέλευση του κόσμου, κανένα άλλο. ΚΑ ΝΕ ΝΑ!

Μια αναρχία! Να κάνετε τον σταυρό σας που ακόμα δεν χρειαστήκαμε ασθενοφόρο. Να προσπαθείς να διανύσεις μια απόσταση 20 μέτρων σε περισσότερο από 30’! Να θέλεις να πας μπροστά χωρίς να ξέρεις αν περνάς ή όχι, να θέλεις να πας πίσω και να μην μπορείς πάλι. Να περιμένεις να σε φωτίσει ο θεός για το ποια είναι η σωστή μετακίνηση. Δεν το συζητώ τι βίωσαν γονείς με τα παιδιά στην αγκαλιά τους, καθώς και μικροκαμωμένοι άνθρωποι και τα παιδάκια. Για όσους γονείς ήρθαν με τα παιδικά καρότσια απλά αφήνω τρεις τελείες… Το μεγαλύτερο φάουλ του πανηγυριού ήταν ανέκαθεν αυτό, με τα τελευταία χρόνια να γίνετε εντονότερο και χθες να ξεπερνάει τα όρια. Μην μου αναφέρετε για τις εργασίες που γίνονται στον Άγιο Βλάση και μίκρυνε η πλατεία γιατί και πέρσι το ίδιο χάλι γινόταν. Και πρόπερσι!

Και μην ξεχνάτε ότι ανάμεσά μας δεν έχουν όλοι σώας τα φρένας οπότε κάτι περιπτώσεις συνωστισμού είναι μια καλή ευκαιρία γι’ αυτούς.

Στο μεταξύ οι καταστηματάρχες (ζωή να έχουν οι υπάλληλοι και ιδιοκτήτες και να έχουν πάντα καλές δουλειές) γύρω στην πλατεία να έχουν απλώσει τραπεζοκαθίσματα ασφυκτικά πολλά, με τον κόσμο να μην ξέρει πως να περάσει και που να πάει. Τόσο ανεξέλεγκτα… Ένα στοπ ρε παιδιά! Και για την ασφάλεια των θαμώνων σας, που πέφτουν πάνω οι περαστικοί, αλλά και για τους περαστικούς που δεν ξέρουν από που να περάσουν. Αλήθεια, υπήρχαν άδειες για να… απλωθούν; Ήρεμα και με αγάπη ρωτάω ψάχνοντας να βρω ένα δίκιο!

Του χρόνου βάλτε άλλη μια καντίνα στην αριστερή πλευρά της σκηνής να φράξουμε τελείως την πλατεία. Με αγάπη προς τους φίλους μου που έχουν καντίνες αλλά το να δώσω ένα χ ποσό για να κλείσω μια καλή θέση, να δώσω εγώ τα πενταπλάσια του χρόνου να την βάλω πάνω στην σκηνή. Πρέπει να τα μετριάσουμε αυτά! Η πλατεία μας είναι πολύ μικρή για να την φορτώσουμε.

Στο μεταξύ αυτή η κατάρα του τόπου μας, με τους γύφτους, πότε θα σταματήσει; Πότε θα σταματήσει το άγχος των καταστηματαρχών και των πλανόδιων εμπόρων να μην τους κλέψει κανείς; Η αστυνομία (έστω έκτακτα) που είναι; Η ιδιωτική εταιρία φύλαξης που πληρώνουμε δεν μπορούσε να είναι παρούσα δίπλα στους πλανόδιους, να αφήσει για δυο μέρες τις περιπολίες; Η δημοτική αστυνομία; Απίστευτο να πληρώνει κάποιος τον πάγκο του για να έρθουν αυτά τα καρκινώματα να του κλέψουν την περιουσία που πάει να βγάλει τα προς τα ζην. Συνεπάγεται ότι μόνο η ασφάλεια της σκηνής μας ενδιαφέρει, να μην την πλησιάσει κανείς!

Να μείνει ανοιχτή η λεωφόρος Αθηνών από το ύψος της Αναστασίου Βρεττού δεν ήταν καθόλου καλή ιδέα διότι τα οχήματα μπλόκαραν, μαζί τους και οι πεζοί! Δηλαδή σήμερα έτριβα τα μάτια μου με όλα αυτά… Καινούργιο ήταν αυτό;

Με αυτά και με αυτά, ελπίζω του χρόνου να υπάρχει ένα καλύτερο πλάνο για όλους και κυρίως για την ασφάλειά μας. Απαιτείται χωροταξικό πλάνο, αλλαγή διαμόρφωσης της σκηνής, μέριμνα για την ασφάλεια, πλάνο διαφυγής σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης, ενίσχυση της ασφάλειας των δημοτών και των καταστηματαρχών-πλανόδιων πωλητών. Αν ρωτήσω αν υπήρχε κάτι απ’ όλα αυτά, είμαι σίγουρος όχι! Και αν υπήρχε, τίποτα δεν έγινε σωστά!

Είμαστε κι εμείς εδώ, που στηρίξαμε δύο φορές αυτή τη δημοτική αρχή, χωρίς να ζητήσουμε κάποια θέση να βολευτούμε ή να μας κάνουν τα χατήρια. Είμαστε εδώ όχι μόνο για τα παλαμάκια αλλά και για να θίξουμε τα κακώς κείμενα. Και τα κακώς κείμενα είναι τα πιο σημαντικά. Αν αφήσουν κάποιοι τον εγωισμό τους —ότι ανήκουν στους… αρίστους—, κάνουν αυτοκριτική, και δουν τα πράγματα όπως τα βλέπουμε κι εμείς οι δημότες, και σαφώς ακούσουν τους δημότες και τις απόψεις τους για το πανηγύρι (και όχι μόνο), τότε ίσως υπάρξει αλλαγή. Μέχρι τότε… κάνουμε το σταυρό μας που τελείωσε το πανηγύρι!

(Έχουν καλυφθεί τα πρόσωπα για προφανείς λόγους)

Με εκτίμηση,

Βασίλης Καρυοφυλλίδης

LEAVE A REPLY

Please enter your comment!
Please enter your name here