Λίγο καιρό πριν κάπου εκεί μέσα στις γιορτές των Χριστουγέννων, ο κ. Δήμαρχος με μια παρέα αυλικών και παρατρεχάμενων έτρωγε στο κεντρικό Μενίδι σε γνωστή ταβέρνα διορισμένου στο Δήμο Αχαρνών ταβερνιάρη (καλά διαβάσατε.. διορισμένου ταβερνιάρη)!
Αν και του αρέσουν τα παϊδάκια, το μυαλό του δεν ήταν εκεί. Γύρισε από το φαγητό σπίτι του, βυθίστηκε στον αναπαυτικό καναπέ του και ήταν αποφασισμένος να ολοκληρώσει αυτό που είχε βάλει στο μυαλό του.
Ποια να ήταν άραγε η προτεραιότητά του; Τι είχε ανάγκη ο Δήμος; Τι είναι αυτό που πιστεύει ο καθένας ότι θα αλλάξει τη ζωή των δημοτών;
Έστυψε πολύ το μυαλό του, γιατί δεν ήθελε να κάνει κάτι τετριμμένο όπως το να κλείσει τις λακκούβες ή να ασχοληθεί με την εγκληματικότητα, ή να βάλει φώτα στις γειτονιές και άλλα τέτοια.
Μετά από λίγη ώρα αναφώνησε ΕΥΡΗΚΑ! Θα βάλω έξυπνα παγκάκια!
Αυτό ήταν. To επόμενο πρωί αμέσως ο Δήμαρχος φώναξε τους συνεργάτες του και έδωσε την εντολή όπως μόνο αυτός ξέρει και μπορεί. Σε 3 μόνο μέρες ήταν έτοιμη η απευθείας ανάθεση 37.200 ευρώ για να προμηθευτεί πέντε (5) έξυπνα παγκάκια από εταιρεία στη Θεσσαλονίκη γιατί ως γνωστό στην Αθήνα έχει μόνο χαζά παγκάκια.
Ξέρω ότι ήδη κάνατε τους υπολογισμούς σας. 7.500 κοστίζει το κάθε παγκάκι. Και λίγα είναι μεταξύ μας γιατί δεν είναι οποιοδήποτε παγκάκι. Είναι ένα έξυπνο παγκάκι που διαθέτει και φορτιστές.
«Τώρα θα με αποθεώσουν όλοι», σκέφτηκε ο Δήμαρχος. «Έλυσα το μεγαλύτερο πρόβλημα στην πόλη. Τόσο κουτόχορτο που τους έχω ταΐσει, πολλοί έχουν αρχίσει και χαζεύουν. Θα τους φορτίσω στα έξυπνα παγκάκια και θα έρθουν στα ίσια τους!»
Ο Δήμαρχος κάθισε ικανοποιημένος στο γραφείο του και συνέχισε να δίνει εντολές, στην ατελείωτη κουστωδία συμβούλων, συνεργατών, συμβασιούχων που διόρισε με τόσο κόπο στον Δήμο.
Μέσα του όμως σκεφτόταν: «Τους περισσότερους εδώ μέσα πρέπει να τους φορτίσω κι αυτούς στα έξυπνα παγκάκια να δουλεύουν για μένα» Και μόνος του απαντούσε στον εαυτό του: «Με μέτρο όμως γιατί αν το παρακάνω με την έξυπνη φόρτιση θα καταλάβουν πολλά και πάνε περίπατο οι εκλογές».
